“Nehrin Sessizliğinde Bir Dua: Hıdırellez”

Ellinci yaşıma geldim. Kendimi bildim bileli her 5 Mayıs akşamı, kalbimde ayrı bir heyecan, dilimde dualarla bekledim Hıdırellez’i. Hz. Hızır ile Hz. İlyas peygamberlerin yeryüzünde buluştuğuna inanılan bu özel gün, bizim için sadece bir bahar bayramı değildi; dileklerin, umutların, duaların göğe yükseldiği, komşulukların pekiştiği, inançla örülü bir gecenin adıydı.

Asi Nehri kıyısında doğdum, orada büyüdüm. Çocukken elimde bir kâğıt, üstüne yazdığım hayallerle koşardım gül ağaçlarına. Gençliğimde sevda dilekleri yazdım, yetişkinliğimde dua isteyenlerin yanında sessizce amin dedim. Hıdırellez gecesi, akşam namazı ile yatsı arasında mahşeri bir kalabalık olurdu nehrin kıyısında. Herkesin bir duası, bir umudu, bir niyeti vardı. Taşlardan evler yapılır, gül dallarına dilekler asılır, kâğıtlar nehrin sularına bırakılırdı.

Hıdırellez yalnızca bir gece değildi bizim için; birlikti, beraberlikti, geçmişin duası, geleceğin hayaliydi. Her yıl sabırsızlıkla beklediğimiz bu gece, mahallemizi bir başka güzelleştirirdi. Çaydanlıklar fokurdar, simitler, çörekler paylaşılır, kahkahalarla dualar birbirine karışırdı.

Ama her şey 5 Şubat 2023’te değişti.

O geceden sonra ne biz aynı kaldık ne de mahallemiz. Şimdi o coşkulu kalabalığın yerinde bir sessizlik var. Mahalle yok artık. O gece birlikte dua ettiğim komşularımın çoğu şimdi cennette. Asi Nehri hâlâ akıyor, belki hâlâ birkaç kişi dua ediyor kıyısında… Ama ben iki yıldır gidemedim. Gidemedim çünkü o nehir artık sadece su değil; hüzün, yas ve özlem taşıyor bana.

Fotoğraf arşivlerimde kaldı Hıdırellez. Haberlerime konuk olmuş yüzler, eller, dualar şimdi bir hatıra gibi diziliyor gözümün önüne. Kalabalık yok belki ama yüreğimde hâlâ Hıdırellez var. Hâlâ o gece yapılan duaların kabul olduğuna inanıyorum. Ve bu gece, bir yerlerde yine dualar edileceğini biliyorum.

Hıdırellez, bizimle birlikte yaşamaya devam edecek. Belki artık Asi’nin kenarında değiliz ama her kalpte bir Hıdırellez saklı. Ben bu gece, kaybettiklerimi rahmetle anıyor, geçmişteki tüm güzel anılar için şükrediyorum.

Ve yine her yıl olduğu gibi bu yıl da aynı dilek dudaklarımda:

“Dualar kabul olsun, umutlar solmasın.”