Acımız, acımızdır

Maalesef ülkemiz kötü bir dönemden geçiyor. “Terör” denilen bela acılarımızın üzerine her geçen gün bir yenisini daha ekliyor.

Ankara da gerçekleştirilen üçüncü bombalı saldırıda yine canlarımızı kaybettik, yaralılarımız bir hayli fazla..

Acımız çok büyük..

Bu durumda bugün Hatayspor’u yazmak içimden gelmiyor..

“Ateş düştüğü yeri yakıyor..” maalesef..

Benim ülkem bu durumdayken, hiçbir şey düşünecek durumda değilim..

Ne yazık ki, patlamaya rağmen günlük yaşamlarına devam edenler gamsızlar var..

Bazı televizyon kanalları patlamadan ve insan canından daha önemli olmalı ki, “hiçbir şey olmamış” gibi yayınlarını devam ettirmeleri beni hem şaşırttı, hem de üzüntümü bir kat daha arttırdı..

Ankara yanıyor, feryatlar yükseliyor, yaralılar ambulansla hastaneye taşınıyor..

Ama bizim televizyon kanallarımız, patlamadan bihaber; “reyting” peşinde!!!”

Acımız bu kadar büyükken, müzik kanalları, “vur patlasın, çal oynasın”, diziler kaldığı yerden devam, sinema keyfi, spor kanalları, “Fenerbahçe, Beşiktaş, Galatasaray”ı konuşuyor..

Şimdi bunları konuşacak zaman mı?

Vicdanınız sızlamıyor mu sizin hiç!

Toplum olarak nereye gidiyoruz biz böyle?

Hani karartma, hani yayını kesme, hani saygı gösterme!!!

Çocukken çok iyi hatırlıyorum; mahallemizde cenaze olduğu zaman haftalarca televizyon ve radyo açılmazdı, müzik asla dinlenilmezdi, sessizlik ve sükunet olurdu..

Ölüye de, diriye de saygı vardı..

Şimdi ise öyle mi?

Toplumumuz giderek yozlaşıyor, duyarsızlık almış başını gidiyor..

Ne ölüye saygı kaldı, ne diriye..

Ölümler sıradanlaştı, patlamalar, saldırılar normalleşti..

Nasıl bu hale geldik, böyle???

Atalarımız ne güzel söylemiş;

“Acılar paylaşıldıkça azalır, sevinçler paylaşıldıkça çoğalır..”

Nerede kaldı bu sözün değeri..

Ne acılar paylaşılarak, azalıyor, ne de sevinçler paylaşılarak çoğalıyor..

İnsanlığımızı kaybettik!!!

Teröre karşı tek yürek olmamız, tepkimizi topyekün göstermemiz gerekirken, “paramparça” olmuşuz..

Herkes kendi havasında ve dünyasında..

İnsanlığımdan utanır oldum..

Benim ülkemin başkentinde böylesi katliamlar yaşanırken, hala hiçbir şey olmamış gibi davrananlar var..

Biz terörü nasıl yeneceğiz, teröre karşı duyarsız bir toplumla nasıl tek vücut olacağız!

Şunu unutma;

Bugün sana, yarın bana..

“Acımız, acımızdır..” olmalı..